Marian Szymański – wspomnienie

Członek Zarządu Miasta I kadencji (1990-1994), radny Rady Miasta Luboń i Rady Powiatu Poznańskiego; jeden z pierwszych w historii Lubonia kandydat na posła RP w 2001 r.

Marian Szymański urodził się 8 lutego 1937 r., pochodził z Kujaw, miał 85 lat. W Luboniu wraz z żoną Ireną (1940-2011) zamieszkali krótko po ślubie w 1965 r. Mieszkali przy ul. Sienkiewicza. Mają jedynego syna Jarka, który mieszka wraz z rodziną w Chinach.

Marian Szymański był doktorem nauk technicznych, ten tytuł naukowy uzyskał na Politechnice Poznańskiej w 1985 r., broniąc pracy na temat bezpieczeństwa jazdy pojazdów szynowych. Przez wiele lat (do emerytury) pracował w Instytucie Pojazdów Szynowych „Tabor” w Poznaniu na stanowisku adiunkta naukowo-badawczego. Tam też tworzył Niezależny Związek Zawodowy „Solidarność”. Od 1998 r. był przewodniczącym komisji zakładowej Związku Zawodowego NSZZ „Solidarność”. Publikował artykuły w czasopismach naukowych i branżowych.

Samorządowiec

Marian Szymański wraz z żoną Ireną, od początku, tj. 1989 r. czynnie działali w Samorządowym Komitecie Obywatelskim w Luboniu (SKO). Dziełem jego m.in. było opracowanie zrębów Deklaracji Programowej SKO, którą posługiwali się kandydaci na radnych w pierwszych samorządowych wyborach do gmin w 1990 r.

► W pierwszej kadencji Rady Miejskiej Lubonia 1990-1994, do której dostał się z ramienia SKO, reprezentował jednomandatowy wówczas okręg nr 6, w którym zdeklasował czterech kontrkandydatów, otrzymując poparcie aż 213 głosów, co stanowiło 72,4% wszystkich w tym okręgu. Został wówczas wybrany przez radnych jednym z czterech etatowych przedstawicieli Zarządu Miasta. W ramach tej struktury współpracował z burmistrzem – Włodzimierzem Kaczmarkiem, jego zastępcą – Markiem Bartoszem oraz członkiem Zarządu ds. komunalnych – Grzegorzem Paczyńskim. W kompetencjach Mariana Szymańskiego były kwestie społeczne, głównie oświatowo-kulturalne: przedszkola, częściowo szkoły (przed reformą i przekazaniem samorządom), ośrodki kultury, biblioteka miejska, sport luboński, Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej itd. To m.in. za przyczyną Mariana Szymańskiego dokonano wówczas daleko idących przemian w bardzo kosztownym systemie przedszkolnym Lubonia. Z ramienia Zarządu Miasta nadzorował rozruch komunikacji miejskiej pod spółką „Translub”, kompetencji scedowanej wówczas na jedyną strukturę samorządową – gminę. Czynnie organizował i nadzorował linie autobusowe oraz rozkłady jazdy. Pomagał ponadto w zakładaniu Stowarzyszenia Społecznego Funduszu Ludzi Dobrej Woli, które zajęło się prowadzeniem „Taniej Jadłodajni” w budynku parafialnym przy kościele św. Jana Bosko w Luboniu. Jednocześnie, będąc radnym, działał w dwóch Komisjach: Sfery Społecznej i Statutowej.

► Do drugiej kadencji Rady Miasta Luboń (1994-1998) startował z listy Samorządna Wielkopolska – „Tobie i Miastu”, z której ubiegało się o mandaty 18 kandydatów, związanych głównie z pierwszą gminną władzą samorządową w Luboniu. Został radnym tego samego okręgu jednomandatowego nr 6, pokonując tym razem dwóch kontrkandydatów, uzyskując 116 głosów, co dawało 60,1%. Decyzją Rady Miasta Luboń zawodowego Zarządu Miasta w 2. kadencji już nie było. Marian Szymański został członkiem Komisji RML: Gospodarczej i Sfery Społecznej.

► W 1998 roku utworzono w Polsce m.in. drugi stopień władzy samorządowej – powiaty. Po doświadczeniach w gminie, Marian Szymański wystartował wówczas do Rady Powiatu Poznańskiego z 5-osobowej listy „Akcji Wyborczej Solidarność” (AWS). W Radzie Powiatu kadencji 1998-2002 reprezentował Luboń wraz z: Józefem Neubauerem (AWS), Adamem Gablerem (SLD), Ireną Skrzypczak (SLD) i Zbigniewem Jankowskim (Unia Wolności – UW). W wyborach powiatowych otrzymał wówczas 777 głosów. W Radzie Powiatu Poznańskiego był członkiem dwóch Komisji: Bezpieczeństwa i Promocji Powiatu.

► W 2001 r. Marian Szymański startował do Sejmu RP wśród 15 kandydatów Akcji Wyborczej Solidarność – Prawicy Regionu Wielkopolska z okręgu poznańskiego nr 39. Byli wówczas z Wojciechem Dutką (Platforma Obywatelska), Marianem Mizerką (Liga Polskich Rodzin) i Wojciechem Różańskim (Unia Wolności) pierwszymi kandydatami z Lubonia do najwyższych władz państwowych. Nikt z nich nie został posłem RP.

► Do IV Kadencji samorządowej gminnej 2002-2006 wystartował do Rady Miasta Luboń, tym razem z listy Komitetu Wyborczego Wyborców „Forum Obywatelskie” (FO), z którego w czterech okręgach wielomandatowych wystartowało 41 kandydatów. W okręgu nr 1 – Żabikowo uzyskał wówczas 128 głosów i działał następnie w Komisjach: Rewizyjnej, Gospodarczej i Sfery Społecznej.

► Do kolejnej V kadencji 2006-2010 władz samorządowych startował z ramienia Komitetu Wyborczego „Solidarni w Prawdzie i Miłosierdziu”, z którego do RML było 22 kandydatów. Komitet ten nie uzyskał wymaganego poparcia i żaden z kandydatów nie zdobył mandatu radnego Rady Miasta Luboń.

► Podobnie było w VI kadencji (2010-2014), w której także próbował dostać się z listy Komitetu Wyborczego Stowarzyszenia „Solidarni w Prawdzie i Miłosierdziu”, z którego tym razem było 27 kandydatów. Ponownie ugrupowanie nie otrzymało wymaganego poparcia, by mieć swojego reprezentanta w Radzie Miasta Luboń.

Społecznik

Marian Szymański w 1980 r. wstąpił do NSZZ „Solidarność”, gdzie był przewodniczącym Komisji Zakładowej, a także członkiem Rady Sekcji Krajowej Branży Metalowców NSZZ „Solidarność”. Ponadto członek Stowarzyszenia „Solidarni w Prawdzie i Miłosierdziu” (2002-2010 wiceprezes). Członek „Prawa i Sprawiedliwości” oraz działacz lokalnych struktur tego ugrupowania.

Marian Szymański uczestniczył także w latach 90. w pracach parafialnego Zespołu Synodalnego przy kościele św. Barbary. Był jednym z założycieli oraz członkiem Zarządu (wiceprezesem) Stowarzyszenia im. Praksedy Lemańskiej, powstałego w Luboniu w 1993 r. W tym samym czasie otrzymał lokalnie przyznawany tytuł „Człowieka Roku”.

Państwo Szymańscy byli też członkami Stowarzyszenia Kulturalno-Oświatowego „Forum Lubońskie”. Na początku lat 90. Marian Szymański działał też w Zarządzie Lubońskiego Klubu Sportowego. Od czasu powstania Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w latach 1997-2000 był jej przewodniczącym. Zakładał też Ruch Społeczny Akcji Wyborczej Solidarność (RS AWS) w Luboniu, z listy którego startował w pierwszych wyborach samorządowych do Powiatu. Czynnie działał w zarządzie powiatowym struktur RS AWS. Przy puszczykowskim szpitalu udzielał się społecznie jako członek Rady tej placówki, zaangażowany czynnie w jej przekształcanie. W każdej swej działalności, o czym m.in. pisał w autopromocjach wyborczych, opierał się o społeczną naukę Kościoła. Żona uważała go za skromnego i zanadto pokornego. Pytany w rozmowie dla „Wieści Lubońskich” w 2001 r. o swoje wady, stwierdził, że często w życiu przeszkadza mu – nadmierna pracowitość i przesadne zdyscyplinowanie. Był też gorliwym słuchaczem i propagatorem „Radia Maryja”. W 2002 r. Marian Szymański został laureatem „Orderu Radości”, który podobnie jak Order Uśmiechu przyznawany jest osobom pogodnym – pomagającym innym w potrzebie.

W prasie lokalnej – Niezależnym Miesięczniku Mieszkańców –„Wieściach Lubońskich” zabierał głos najczęściej w sprawach społecznych i socjalnych. Znany był z wyjątkowej skrupulatności, a jego analityczne opracowania poparte danymi, zebrane najczęściej w formie tabelarycznej, stanowiły niejednokrotnie ważne źródło danych do podejmowania decyzji w komórkach administracji samorządowej gminy czy powiatu. Postrzegany jako bardzo pracowity i gorliwy, gdy pracował zawodowo, to w Instytucie często pojawiał się jako pierwszy, niekiedy już przed godziną piątą rano.

Marian Szymański od dłuższego czasu chorował, zmarł 14 października 2022 r., pogrzeb odbył się 19.10.2022 r., spoczywa wraz z żoną na żabikowskim cmentarzu.

Na podstawie: „WL” 07/08-1993, s. 15 „Z cyklu pytania do… (7)”, „WL” 08-2001, s. 2 „Kto jest kim w Luboniu”, wizytówek kandydata w wyborach samorządowych: m.in. „WL” 2006 – wyborczy, s. 16.

Piotr Ruszkowski

Repozytorium Historyczne Miasta Luboń