Strona główna / Aktualności / Lubonianka – lekarka z pasją

Lubonianka – lekarka z pasją

Zawód lekarza jest na tle innych profesji wyjątkowy. Zwykliśmy uważać, że to coś więcej niż tylko wykonywanie obowiązków, że to misja, a może i nawet powołanie. Lekarz to osoba zaufania publicznego. Medykom powierzamy swoje największe skarby – zdrowie i życie. Wiele rzeczy jest ważnych, ale jak mówią, zdrowie najważniejsze. Nie każdy, kto posiada dyplom uczelni medycznej realizuje ten idealny wzorzec, ale na pewno taką osobą jest Pani Dorota Zozulińska-Ziółkiewicz, prof. dr hab. med., Kierownik Katedry i Kliniki Chorób Wewnętrznych i Diabetologii Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu oraz Oddziału Diabetologii i Chorób Wewnętrznych Szpitala Miejskiego im. Franciszka Raszei w Poznaniu, specjalista chorób wewnętrznych i diabetologii.

Pani Profesor jest rodowitą lubonianką. Jej dziadkowie Leokadia Wanda i Antoni Pawlęty przed II wojną światową osiedlili się w Luboniu. Także rodzice – Helena (z urodzenia lubonianka) i Władysław Zozuliński mieszkali tu od 1968 r. aż do swej śmierci. I tak do dziś, wielopokoleniowa już rodzina Zozulińskich i Pawlętych żyje w naszym mieście, aktywnie wpisując się w jego pejzaż. Pani Profesor szczególnie ciepło wspomina swoje lata dziecięce spędzone w przedszkolu przy ulicy Konarzewskiego, a potem w Szkole Podstawowej nr 2:

„W mojej pamięci, jako żywo mam ten czas i wspaniałych Nauczycieli, którzy musieli mieć dużo wyrozumiałości wobec mojego dynamicznego usposobienia. Zawsze cechowała mnie gadatliwość i duża ruchliwość”.

Natomiast o swojej pracy mówi następująco:

„Zawód lekarza, to życie i służba drugiemu człowiekowi. Lekarzem nie jest się w murach miejsca pracy, lekarzem się po prostu jest i nie ma od tego wakacji. Mój zawód jest moim życiem, które dzielę z moim cudownym Mężem Stanisławem i wspaniałą wielką rodziną, która w znaczącej liczbie mieszka w Luboniu. W tym zawodzie kontynuuję piękne tradycje rodziny Zozulińskich. Moja ciocia Laura Zozulińska to lekarz Powstania Warszawskiego.

Specjalizacja z diabetologii to moja druga specjalizacja, którą zdobyłam po specjalizacji z chorób wewnętrznych. Interna, nazywana królową nauk medycznych, jest piękną, ale trudną specjalnością. Dobry internista musi mieć bardzo szeroką wiedzę medyczną i umiejętność łączenia faktów, aby trafnie postawić diagnozę choroby, co stanowi podstawę leczenia przyczynowego. To niezwykle pasjonujące i przynoszące ogromną satysfakcję, gdy u chorego szukającego pomocy postawi się trafną diagnozę wstępną, następnie zastosuje badania potwierdzające rozpoznanie i zastosuje leczenie, które przywróci pacjentowi zdrowie. To ostatnie dotyczy głównie leczenia chorób przewlekłych, do których należy cukrzyca”.

 Jak przebiegała dotychczasowa ścieżka kariery? 

„Moja droga zawodowa jest ściśle związana z Uniwersytetem Medycznym w Poznaniu. Począwszy od studiów doktoranckich realizowanych w Klinice Intensywnej Terapii Kardiologicznej, poprzez pracę w Pracowni Edukacji Diabetologicznej przekształconej w Katedrę i Klinikę Chorób Wewnętrznych i Diabetologii kierowanej do 2014 roku przez mojego nauczyciela i mentora prof. Bognę Wierusz-Wysocką, po której przejęłam pałeczkę pokoleniową i aktualnie od 2014 kieruję tą jednostką, która równocześnie jest Oddziałem Diabetologii i Chorób Wewnętrznych Szpitala Miejskiego im. Franciszka Raszei w Poznaniu.

Działalność naukowa to kolejna moja pasja. Dzięki niej pogłębiana jest wiedza i czynione odkrycia przyczyniające się do postępu medycyny. Od 2020 roku w Uczelni pełnię funkcję prorektora ds. Organizacji, Promocji i Rozwoju. To nowa księga zapisywana pod czujnym okiem dobrego gospodarza Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu Jego Magnificencji Rektora prof. Andrzeja Tykarskiego we współpracy z osobami, dla których dobro i rozwój UMP jest priorytetem w pracy”.

Osiągnięcia naukowe Pani Profesor to ponad 300 artykułów w czasopismach naukowych, autorstwo 12 monografii, 63 rozdziałów w podręcznikach (dla bardziej wtajemniczonych: sumaryczny Impact Factor 341.705, liczba punktów ministerialnych 9041). Mogłyby się złożyć na odrębną monografię. Na naszych skromnych łamach dość wymienić najważniejsze badania naukowe, czyli np. prace nad remisją cukrzycy typu 1 oraz czynnikami ją warunkującymi oraz prace nad wpływem aspektów psychologicznych na przebieg kliniczny cukrzycy, czy też rola wysiłku fizycznego i treningu sportowego w życiu osób z typem 1 cukrzycy. Udział w licznych badaniach międzynarodowych i krajowych dopełniają tę imponującą listę.

Do tego dochodzi członkostwo w międzynarodowych i krajowych organizacjach oraz towarzystwach naukowych, jak np. Towarzystwo Internistów Polskich, Polskie Towarzystwo Diabetologiczne, Polskie Towarzystwo Endokrynologiczne, Europejskie Towarzystwo Badań nad Cukrzycą, Europejskie Towarzystwo Endokrynologiczne czy PROG-IMT Study Group.

Swoją wiedzą i doświadczeniem dzieli się z młodszymi pokoleniami adeptów sztuki medycznej jako wykładowca akademicki:

„Nauczanie medycyny sprawia mi wielką radość. Dobrze jest robić to, co się lubi, a ja uwielbiam zajęcia ze studentami oraz działalność edukacyjną”.

Należy dodać, że Pani Profesor jest niezwykle zajmującym wykładowcą, takim, który potrafi porwać słuchaczy i przystępnie wytłumaczyć zawiłości medyczne, o czym mogli przekonać się niejednokrotnie także uczniowie poznańskich liceów, szczególnie klas o profilach biologiczno-chemicznych, uczestnicząc w jej fantastycznych wykładach.

Czy w tak intensywnym życiu zawodowym można znaleźć czas na hobby? Otóż tak.

„Jak tylko sięgam pamięcią zawsze lubiłam sport i aktywną turystykę, szczególnie górską. Aktualnie jeżdżę na rowerze i promuję zdrowy styl życia. Do pracy dojeżdżam głównie rowerem. Współorganizuję wydarzenia sportowe promujące zdrowy styl życia m.in. cykliczne od 3 lat Mistrzostwa Polski MTB Kolarzy z Cukrzycą. Ze sportów zimowych uwielbiam narciarstwo, od dziecka zjazdowe, a od czterech lat także biegowe. Pasję do roweru i nart dzielę z Mężem. Aktywność ruchowa we dwójkę zawsze jest milsza i radośniejsza”.

Z przywołanych wypowiedzi i informacji wyłania się portret lekarki z pasją, osoby w pełni i na wielu polach realizującej etos lekarza, etos polskiego inteligenta, dla którego zawód to służba i powołanie, co sama Pani Profesor Dorota Zozulińska-Ziółkiewicz ujmuje słowami: „Moją największą pasją jest medycyna”.

Aleksandra Radziszewska

Redakcja GL

Gazeta Lubońska - niezależne pismo i portal mieszkańców Lubonia.

Sprawdź również

Koncert „Dla Ciebie Mamo” – wzruszające i pełne emocji wydarzenie już 21.05.2024 – Aula UAM w Poznaniu.

Niezwykły koncert „Dla Ciebie Mamo – koncert życzeń” będzie prawdziwą muzyczną ucztą dla miłośników muzyki …

Wiosna na schodach opery

Po południu, pierwszego dnia astronomicznej wiosny, na schodach Teatru Wielkiego im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu, …

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *