Gazeta Lubońska – portal mieszkańców Lubonia
W tym roku pandemia nie odebrała nam święta i 1 listopada odwiedzaliśmy groby zmarłych. Czcimy w ten sposób zarówno Święto Wszystkich Świętych jak i Dzień Zaduszny przypadający na 2 listopada. W polskiej tradycji odwiedzanie grobów, wspominanie zmarłych ma długą tradycję, sięgającą czasów przedchrześcijańskich, kiedy to wierzono, że duchy zmarłych powracają do świata żywych. Znamy przecież Mickiewiczowskie „Dziady” cz. II, będące literacką wizją nawiązywania dialogu żywych z umarłymi. Na północno-wschodnich, litewskich rubieżach chrześcijaństwa zachodniorzymskiego zwyczaj ten przetrwał najdłużej. Ale i na polskich ziemiach zwyczaje ludowe związane z wiarą w obecność dusz zmarłych żywe były jeszcze u progu XX wieku.
Stąd też listopadowe święto tak mocno wpisuje się w polską obyczajowość, tak bardzo wyraża nasze przywiązanie do przeszłości, naszą listopadową nostalgię i zadumę nad przemijaniem. Jesteśmy strażnikami grobów – naszych rodzinnych, osób nam bliskich, ale także miejsc pamięci o tych, którzy zginęli za ojczyznę lub w innych tragicznych okolicznościach. Warszawski Grób Nieznanego Żołnierza, poznański Pomnik Armii Poznań, Powstańców Wielkopolskich lub choćby nasz luboński obóz karno-śledczy czy kwatera pomordowanych w czasie II wojny światowej na żabikowskim cmentarzu. Nigdy nie brakuje tam zniczy, migających w jesiennym mroku płomyków świec. Są one widomym znakiem łączności – duchowej, modlitewnej – z tymi, którzy odeszli. Przypominają, że każdy z nas będzie dla następnych pokoleń blaskiem świecy, wspomnieniem.
Listopad to szczególny miesiąc…
Aleksandra Radziszewska
Chcesz poznać historię cmentarza żabikowskiego? Jak się zmieniał i kto na nim spoczywa(ł) ?
Czytaj listopadowy numer Gazety Lubońskiej.
MSZA I PROCESJA NA CMENTARZU ŻABIKOWSKIM W DZIEŃ WSZYSTKICH ŚWIĘTYCH (fot. Rafał Wojtyniak)
