50 lat w sutannie

24 maja br. upłynęła 50. rocznica święceń kapłańskich księdza kanonika Bernarda Cegły, od 22. lat proboszcza parafii św. Barbary w Żabikowie. Lubońskie uroczystości jubileuszowe, o których informowaliśmy w ubiegłym miesiącu, odbyły się 17 czerwca.

Ks. Bernard Cegła urodził się 16 sierpnia 1949 r. we wsi Rychtal koło Kępna, w rodzinie Zofii (z d. Stasch) i Antoniego Cegłów, jako jedno z czwórki ich dzieci. Szkołę podstawową ukończył w 1963 r., a w 1967 r. – liceum w Kępnie, w którym zdał maturę. Święcenia kapłańskie, przyjęte z rąk abp Antoniego Baraniaka 24 maja 1973 r., zakończyły jego formację duchową w Seminarium Poznańskim. Mszę św. prymicyjną odprawił ks. Bernard w rodzinnym Rychtalu, a pracę duszpasterską rozpoczął w Zaniemyślu (1973 r.). Potem, do 1974 r. służył w Pniewach, a następnie w Czarnymlesie koło Odolanowa (1974-1978), Lesznie (parafia św. Mikołaja; 1978-1982) i w Mosinie (1982-1985). Pierwsze probostwo objął w Siedlcu koło Kostrzyna (1985-1991). Potem przeniesiono go do parafii pw. św. Józefa w Opalenicy (1991-2001), skąd przybył do Lubonia. Piątym gospodarzem parafii św. Barbary, licząc od zakończenia II wojny światowej, został 1 maja 2001 r., po przejściu na emeryturę ks. kan. Zygmunta Sowińskiego.

Przez 22 lata duszpasterzowania w Żabikowie obecny Jubilat realizuje dowcipną zapowiedź, którą złożył podczas Mszy św. nominacyjnej: Nazywam się Cegła, jestem synem murarza (przypomnijmy, że w darze pożegnalnym od młodzieży opalenickiej otrzymał kielnię, z przesłaniem, by budował dalej).

W Luboniu rozpoczął od gruntownego remontu plebanii i nadania wchodzącym w jej skład lokalom przypisanych im funkcji. I tak, biuro parafialne mieszczące się wcześniej w ciasnej, prowizorycznej zakrystii, zostało przeniesione do pomieszczeń zajmowanych do 2001 r. przez zerówkę Szkoły Podstawowej nr 1, dzięki czemu powiększono zakrystię, którą odremontowano i wyposażono w potrzebne sprzęty. Nie odnawiany od lat budynek plebanii wymagał wymiany wszystkich instalacji i doprowadzenia wody miejskiej. Ks. proboszcz nadał mu wygląd zgodny z pierwotnym zamysłem architektonicznym. Gruntownym zmianom, w tym pracom instalacyjnym, poddano również zawilgocony dom wikariatu.

Kolejnym przedsięwzięciem budowniczego proboszcza było poszerzenie i uporządkowanie pod względem administracyjnym, własnościowym i fizycznym cmentarza parafialnego, w tym odnowienie tamtejszej kaplicy, położenie chodników i nasadzenia drzew. Ku końcowi zbliża się stawianie solidnego ogrodzenia nekropolii.

Jednym z najważniejszych dzieł ks. kan. B. Cegły było niewątpliwie budowanie w latach 2008-2010 nowej świątyni przy ul. Źródlanej dla wiernych ze Spółdzielni Mieszkaniowej (Lubonianka). 1 lipca 2012 r. erygowano tam czwartą w Luboniu parafię pw. Jana Pawła II, wówczas błogosławionego, dziś świętego. Tym samym rozwiązano problem przeciążenia żabikowskiego kościoła z powodu dużej liczby współwyznawców.

Po zainicjowaniu utworzenia parafii-córki gospodarz wspólnoty św. Barbary zabrał się za gruntowny remont zabytkowej świątyni w Żabikowie. Okazją do tego było 100-lecie postawienia kościoła (u zarania należał do ewangelików). Dach świątyni i plebanii zyskał nowe pokrycie. Odnowiono ściany zewnętrzne. Zainstalowano nową linię energetyczną, a dodatkowo również radiofonizacyjną (w większości ułożone pod posadzką). Zamontowano ogrzewanie podłogowe (w kościele, kruchcie i zakrystii), położono nową posadzkę. Ściany częściowo ponownie otynkowano i w całości odmalowano, odnowiono też freski na suficie. By zyskać miejsce przed prezbiterium, zlikwidowano jeden z trzech stopni. Obniżono ambonę. Wszystkie otwory okienne w kościele wypełniono witrażami. Na piętrze nad zakrystią powstała salka wykorzystywana na spotkania i próby. Odnowiono schody prowadzące na chór i balkon. W kościele stanęły nowe, dębowe ławki, również w nawie bocznej. W tej części świątyni zawisły na ścianie wszystkie, nowe stacje Drogi Krzyżowej. Tu też, staraniem proboszcza, powrócił po latach zabytkowy, odrestaurowany i uzupełniony o nowe elementy ołtarz Matki Bożej, który od II wojny światowej stał w kaplicy Sióstr Służebniczek Maryi (dziś Sanktuarium bł. Edmunda Bojanowskiego).

W kolejnych latach z inicjatywy proboszcza odremontowano też otoczenie kościoła św. Barbary, w tym plac od strony ul. Poniatowskiego. Stanęły tam trzy maszty do zawieszania flag. Wyznaczono też nowe miejsca postojowe dla rowerów. Zamontowano ponadto reflektory (ledowe) skierowane na wieżę, dzięki czemu bryła świątyni jest teraz widoczna z każdej strony. Na 40-metrową wieżę kościoła, w miejsce starego, zniszczonego, trafił nowy krzyż z oryginalnymi, odnowionymi stożkiem i kulą. Wewnątrz kościoła założono obwód indukcyjny dla słabo słyszących, współpracujący z indywidualnymi aparatami słuchowymi. System ten pozwala słyszeć wyraźnie nawet w warunkach trudnych akustycznie, w których odbiór dźwięków tylko za pomocą aparatu słuchowego nie byłby możliwy. Od marca 2019 r., na stronie internetowej parafii (www.barbara.archpoznan.pl) można oglądać transmisje Mszy św., nabożeństw i uroczystości kościelnych. Obraz z kamery zamontowanej na balkonie w nawie głównej obejmuje prezbiterium.

Wiele z wymienionych inwestycji sfinansowano z darów parafian. Teraz ich staraniem odnawiane są zabytkowe organy kościelne.

Gospodarz wspólnoty św. Barbary wprowadził do kalendarza parafialnego nowe cykliczne obrzędy. Czwartki każdego tygodnia poświęcone są całodziennej adoracji Najświętszego Sakramentu. W każdy 13. dzień miesiąca, z kościoła parafialnego do Sanktuarium bł. Edmunda Bojanowskiego przechodzi procesja z figurą Matki Bożej Fatimskiej w intencji ojczyzny. Tradycyjnie już w Wielkim Poście, w byłym niemieckim obozie karno-śledczym w Żabikowie organizowane jest nabożeństwo Drogi Krzyżowej, w którym uczestniczą również mieszkańcy innych parafii lubońskich. W tym szczególnym miejscu corocznie, w czerwcu, odprawiana jest też Msza św. w rocznicę zamordowania pk. Henryka Kowalówki (komendant Poznańskiego Okręgu AK) i jego żołnierzy.

Przypomnieć trzeba, że ks. proboszcz Bernard Cegła miał też duży wkład w powstanie innej ważnej lubońskiej inwestycji – uruchomionej w 2020 r. przez Fundację „Siewca” im. bł. Edmunda Bojanowskiego publicznej Katolickiej Szkoły Podstawowej nr 6 (im. Franciszka Blachnickiego). Na mocy porozumienia Fundacji i władz kościelnych placówka ta stanęła na gruncie parafialnym, na którym wcześniej mieściły się salki katechetyczne. Proboszcz „oddał” na jej cel również część ogrodu należącego do plebanii.

HB