Wesołej, ciepłej i pięknej wiosny kochani

Mój tekst miał być o wiośnie, może faktycznie trochę będzie… o wiośnie, która jak za dotknięciem magicznej różdżki po kolei budzi naturę do życia.

Piękne, łatwe i takie oczywiste, ale… zaczęłam się zastanawiać, jak te biedne kwiatki mają przebić się przez stertę śmieci, którą zostawiamy po sobie na co dzień?! Idę, rozglądając się po chodnikach, trawnikach, drogach i powiem Wam, że aż żal…żal, że tak potrafimy zaśmiecić sobie swój świat, miejsca, gdzie chodzimy, spacerujemy, jeździmy…bo co? Czy pusta puszka, latające wszędobylskie reklamówki, butelka, papierek po ciastku, chipsach czy batonie waży więcej niż wtedy, gdy je taszczyliśmy aż „tu”?! Otóż nie! I doskonale zdajemy sobie z tego sprawę. Ja wiem, że wielu z Was powie, że się czepiam, a może i owszem, gdyż trzeba się czasami „czepić” i pokazać palcem, żebyśmy zrozumieli, jak wiele zależy od nas! Chcemy, lubimy otaczać się ładnymi rzeczami, lubimy dobrze zjeść, dbamy, żeby było fit, git i ogólnie cool, więc w pierwszej kolejności zadbajmy o nasz wspólny teren, nasze miasto, nasz świat, w którym żyjemy! Wówczas kwitnące kwiaty i drzewa pełne pąków będą nas jeszcze bardziej cieszyć, ponieważ zaczniemy je zauważać… posprzątajmy po psie „to nie jest kupa roboty”, wrzućmy niedopałki do kosza! Patrzmy na siebie, nie na innych, bądźmy ludźmi i cieszmy się wiosną, zbudźmy się i otwórzmy oczy na świat!

Wesołej, ciepłej i pięknej wiosny kochani.

Magdalena Stajniak