Biało-Czerwona

Flaga Polski jest z nami we wszystkich ważnych chwilach. Podczas wydarzeń podniosłych i uroczystych, ale także w dni żałoby po stracie wybitnych i odważnych Polaków, w momentach wzruszeń i radości.

Dzień Flagi Rzeczypospolitej Polskiej ustanowiony został przez Sejm na mocy ustawy z lutego 2004 roku. Data nie jest przypadkowa. Jest to dzień, pomiędzy dwoma Świętami Państwowymi, w którym Polakom towarzyszą refleksje patriotyczne. Wybór daty podkreśla także obchodzony w tym samym terminie Dzień Polonii i Polaków za Granicą.

Już od szesnastu lat 2 maja to dzień, w którym szczególnie skupiamy się nad pochodzeniem i znaczeniem Polskiej Flagi Państwowej oraz barw i symboli narodowych. Data ta ma swoje podłoże historyczne. Właśnie tego dnia żołnierze polscy z 1. Dywizji Kościuszkowskiej zawiesili biało-czerwoną flagę na kolumnie zwycięstwa w Tiergarten w Berlinie, zdobywając miasto przyczynili się do zakończenia działań wojennych w Europie w czasie II wojny światowej. Jeden z zapisów ustawy normującej nasze barwy narodowe z 7 lutego 1831 roku mówi, że pod tym znakiem „winni łączyć się Polacy”. Dlatego też 2 maja każdego roku nasza flaga nie tylko w Polsce, ale wszędzie tam gdzie są Polacy, jest symbolem łączącym i jednoczącym naszych rodaków, stanowiąc widoczny obraz naszej przynależności narodowej. Święto ma wyrażać szacunek do flagi i propagować wiedzę o polskiej tożsamości oraz symbolach narodowych. Pamiętajmy o tym i wywieśmy flagi. Niechaj Polska będzie Polską.

(PAW)