Tak jak 67 lat temu dziś z bramy głównej dawnej Fabryki W-3 wyszli pracownicy zakładów Cegielskiego, by oddać hołd w kolejna rocznicę czarnego czwartku. Wówczas, przed 66 laty – rankiem, 28 czerwca wyruszyli z tego miejsca, by zaprotestować przeciw pogarszającym się warunkom życiowym swoich rodzin, z żądaniem podwyżek plac. Chcemy żyć godnie, chcemy chleba, precz z normami, jesteśmy głodni – to tylko niektóre z haseł, które przyświecały demonstracji.
W środę, 28 czerwca, w 67 rocznicę Poznańskiego Czerwca 1956, o godz. 6 pod tablicą pamiątkową przy bramie Fabryki Pojazdów Szynowych (dawna W3) H. Cegielski uroczyście złożono kwiaty. W miejscu, gdzie przed 67 laty robotnicy „Ceglorza” sprzeciwili się władzy komunistycznej i wyszli na ulicę aby wyrazić swoje niezadowolenie, nie zabrakło lubonian, wśród nich: Burmistrz Małgorzaty Machalskiej oraz Czesława Fajfera i Czesława Kowalskiego, którzy wraz z Gertrudą Brzózką stanowili poczet sztandarowy Stowarzyszenia „Poznański Czerwiec ’56”
Tekst i foto. Paweł Wolniewicz