Tak jak 66 lat temu dziś z bramy głównej dawnej Fabryki W-3 wyszli pracownicy zakładów Cegielskiego, by oddać hołd w kolejną rocznicę czarnego czwartku. Wówczas, przed 66 laty – rankiem, 28 czerwca wyruszyli z tego miejsca, by zaprotestować przeciwko pogarszającym się warunkom życiowym swoich rodzin, z żądaniem podwyżek plac. Chcemy żyć godnie, chcemy chleba, precz z normami, jesteśmy głodni – to tylko niektóre z haseł, które przyświecały demonstracji.
We wtorek, 28 czerwca, w 66 rocznicę Poznańskiego Czerwca 1956, o godz. 6 pod tablicą pamiątkową przy bramie Fabryki Pojazdów Szynowych (dawna W3) H. Cegielski uroczyście złożono kwiaty. W miejscu, gdzie przed 66 laty robotnicy „Ceglorza” sprzeciwili się władzy komunistycznej i wyszli na ulicę aby wyrazić swoje niezadowolenie, nie zabrakło lubonian – Czesława Fajfera i Czesława Kowalskiego, którzy wraz z Gertrudą Brzózką stanowili poczet sztandarowy Stowarzyszenia „Poznański Czerwiec ’56” (szerzej czytaj w lipcowym, papierowym wydaniu „GL”).
(red)
Foto. Paweł Wolniewicz