100-lecie Stelli

W październiku 1922 roku powstał klub sportowy pod nazwą Stella Żabikowo, na czele którego stanął piłkarski entuzjasta, podoficer rezerwy – Czesław Łakomy. Miejsce do zebrań formującemu się stowarzyszeniu udostępnił Franciszek Bednorz, właściciel restauracji znajdującej się na rynku w Żabikowie.

Uroczyste obchody jubileuszu 100-lecia Stelli odbyły się 27 maja w hali LOSiR po zakończeniu gali Konkursu Siewca Roku 2021, podczas której przedstawiciele Zarządu odebrali przyznany klubowi Medal „Zasłużony dla Miasta Luboń”.

Trochę historii

Żabikowo było osadą-kolonią niemiecką zamieszkałą częściowo przez Polaków i Niemców głównie wyznania ewangelickiego. To właśnie Niemcy zaprojektowali i nadali kształt rynku dzisiejszego Placu Edmunda Bojanowskiego. Chodzi tu głównie o kościół, pocztę oraz szkołę, co jak się później okaże, będzie miało bardzo duże znaczenie. Po zakończeniu I wojny światowej i przegranej Niemiec, Polacy zaczęli przejmować władzę, lecz nadal społeczeństwo zamieszkujące Żabikowo było zróżnicowane pod względem narodowościowym. Na tym gruncie w październiku 1922 roku powstał klub sportowy pod nazwą Stella Żabikowo, na czele którego stanął piłkarski entuzjasta podoficer rezerwy Czesław Łakomy. Miejsce do zebrań formującemu się stowarzyszeniu udostępnił Franciszek Bednorz, właściciel restauracji znajdującej się na rynku w Żabikowie. W skład pierwszego zarządu klubu weszli Czesław Łakomy – prezes, Ludwik Staśczak – wiceprezes, Alojzy Jasiński – sekretarz, Julian Nowak – skarbnik, Antoni Staśkiewicz oraz członkowie komisji rewizyjnej: Józef Michalski, Stanisław Szymański i Kurt Winkler. Formalna rejestracja klubu sportowego Stella Żabikowo nastąpiła dopiero 14 grudnia 1934 r., kiedy klub uzyskał osobowość prawną i został wpisany do Rejestru Stowarzyszeń i Związków Urzędu Wojewódzkiego w Poznaniu pod numerem 378. Ciekawostką jest fakt, że na stadionie Stelli znajdowała się wieża strażacka. Ustalono, że wybory do zarządu będą odbywać się co roku. W 1937 r. w Stelli Żabikowo zaczęli działać Józef Graczyk pełniący funkcję sekretarza oraz Franciszek Graczyk będący jego zastępcą. Ten ostatni ukończył kursy przewodnika piłkarskiego w latach 1935-1936 (odpowiednik dzisiejszego kursu trenerskiego).

W 1937 r. żabikowska drużyna bez problemów utrzymała się w klasie B Poznańskiego Okręgu Związku Piłki Nożnej. Rok później, podczas ostatnich wyborów przeprowadzonych 4 grudnia wiceprezesem został Marian Kaptur. Powołano także komisję dyscyplinarną oraz rewizyjną. Klub w tym okresie cierpiał na niedobory finansowe, ponieważ członkowie Stelli – w znacznej mierze osoby bezrobotne – nie opłacali składek członkowskich, a utrzymanie drużyn, w tym szczególnie drużyn młodzieżowych, było bardzo kosztowne. Należy wspomnieć, że żabikowski klub od początku swojego istnienia wystawiał w rozgrywkach ligi okręgowej dwie drużyny grające najpierw w klasie C, później w klasie C i B. Ciekawostką może być fakt, że boisko, na którym rozgrywano mecze, mieściło się na rynku – dzisiejszym placu Edmunda Bojanowskiego.

Niestety dalszą działalność klubu przerwał wybuch II wojny światowej. Nastał trudny czas, gdyż przynależność do jakichkolwiek organizacji czy stowarzyszeń była wrogo odbierana przez okupantów. Klub zmuszony był zawiesić swoją działalność.

W 1945 roku po zakończeniu działań wojennych nastąpiło wznowienie działalności klubu. Grupa dawnych zawodników oraz członków zarządu z czasów przedwojennych uchwałą powołała na nowo klub pod nazwą Stella. Sprzęt piłkarski przechowywany podczas okupacji przez jednego z zawodników został zwrócony przez Czesława Różańskiego.

W 1945 r. Stella awansowała do klasy A. Był to rok, w którym drużyna wygrywała wiele turniejów. Prawdziwy rozkwit klubu nastąpił w latach pięćdziesiątych, gdy prezesem był Bolesław Domek. W tym samym roku klub w ramach odmłodzenia kadry nawiązał współpracę ze Szkołą Podstawową nr 1, na bazie której powstały drużyny juniorów i trampkarzy, natomiast zespół seniorów rozpoczął rozgrywki w Pucharze Polski z dobrymi wynikami. Niestety w roku 1954 z powodów finansowych i braku dotacji z Federacji kilku czołowych zawodników opuściło szeregi Stelli. Byli to m.in.: Mieczysław Zawadzki, który przeszedł do Warty Poznań (wtedy Stal Poznań), czy Mieczysław Łuczak, który odszedł do Karpat Krosno.

Inne sekcje klubowe

Żużel

Sekcja motorowa powstała już w 1943 r. w czasie wojny. Inicjatorami powstania drużyny motorowej byli bracia Bolesław i Stanisław Janiccy oraz przyszły prezes klubu Bogdan Matuszewski. Sekcja liczyła około 20 zawodników, którzy własnymi siłami i z własnej woli zbudowali tor żużlowy wokół stadionu piłkarskiego przy ul. Szkolnej. Zawodnicy startujący na własnym sprzęcie w 1951 r. przystąpili do rozgrywek żużlowych, walcząc jednocześnie o mistrzostwo poznańskiego okręgu motorowego. Dużym sukcesem było zwycięstwo w trójmeczu między Kolejarzem Poznań, Unią Szamotuły i Stellą Żabikowo. W tym samym roku decyzją Wojewody postanowiono połączyć sekcję motorową Budowlanych Żabikowo, gdyż takiej nazwy także używano, z zespołem Posnanii Poznań. Była to nietrafiona decyzja, gdyż wielu zawodników mając dojeżdżać na treningi do Poznania wolała zakończyć karierę, a to z kolei poskutkowało rozpadem sekcji żużlowej, której najlepszymi zawodnikami byli Tadeusz Skrok, Stanisław Gierdal i Mieczysław Kubasik.

Kolarstwo

Sekcję kolarską zarejestrowano w 1957 r. pod nazwą Pafaro. Głównymi pomysłodawcami i założycielami byli Marian Miszkiewicz oraz Ryszard Gintrowicz. W latach 1957-1959 kolarzom Stelli udało się osiągnąć sukcesy. Aleksander Kubiak wygrał ogólnopolski Wyścig Australijski na stadionie Warty Poznań, natomiast jego brat Karol okazał się najlepszym w wyścigu na trasie Poznań-Oborniki-Poznań, w którym stellowcy zdeklasowali rywali, zajmując trzy pierwsze miejsca na podium. Największym sukcesem zespołowym było zajęcie drugiego miejsca w wyścigu o mistrzostwo okręgu w jeździe drużynowej na czas. Złoto przegrali z czwórką kolarzy Poznańskiego Lecha o jedną sekundę. W 1959 r. sekcja kolarska Stelli przestała istnieć, a głównym powodem była śmierć założyciela i trenera Mariana Miszkiewicza.

Boks

Kolejną sekcją działającą w klubie była sekcja bokserska. Powstała w 1950 r. pod kierownictwem pana Ratajskiego, a trenerem został reprezentant Polski pan Malak. Po trzech miesiącach treningów odbył się tzw. pierwszy krok bokserski, na którym pierwsze miejsca w swych kategoriach wagowych wywalczyli Tadeusz Andrzejewski – w wadze muszej, Stefan Błaszyk – w wadze średniej, Zdzisław Dolata – w wadze koguciej i Andrzej Skrok – w wadze piórkowej. Z powodu braku chętnych do regularnego trenowania boksu w 1952 r. podjęto decyzję o rozwiązaniu sekcji bokserskiej, a najlepsi zawodnicy kontynuowali swoje kariery sportowe w innych klubach.

W latach sześćdziesiątych klub wsparły finansowo Zakłady Rowerowe ROMET, których oddział znajdował się w Luboniu. Prezesem był wówczas Czesław Tylka były zawodnik, który zarządzał klubem do końca lat siedemdziesiątych i początku lat osiemdziesiątych. Stella występowała wtedy w klasie okręgowej. Niestety z chwilą wycofania się sponsora i dalszego finansowania klubu zarząd podjął decyzję o zawieszeniu działalności klubu. Był to rok 1982.

Reaktywacja

10 lat po zawieszeniu działalności klubu, w 1992 r. grupa młodych chłopaków, notabene absolwentów Szkoły Podstawowej nr 1 w Luboniu, postanowiła reaktywować do dalszej działalności klub pod nazwą Towarzystwo Młodzieży Sportowej Stella Luboń. Do reaktywacji głównie przyczynili się: Dominik Stranz, Marek Korytowski, Robert Lisiecki, Robert Szynka, Maciej Twardowski, Mariusz Ciesielski, Piotr Formański oraz dwóch najmłodszych zawodników Sławomir Kleiber i Robert Twardowski. Na zebraniu prezesem został wybrany August Krawiec, natomiast wiceprezesem Zbigniew Jankowski pełniący funkcję dyrektora w pobliskiej szkole. Trenerem został nauczyciel wychowania fizycznego ze Szkoły Podstawowej nr 1 Krzysztof Bonia. Młoda drużyna została zgłoszona do rozgrywek Wielkopolskiego Związku Piłki Nożnej w klasie C, by po dwóch latach awansować do klasy B. W 1996 r. drużyna Stelli Luboń awansowała do klasy A, a trenerem był wówczas Edmund Kosicki.

Przy reaktywacji sekcji piłkarskiej powstała także sekcja tenisa stołowego, którego opiekunem i jednocześnie trenerem został Stanisław Koberski. Sekcja odnosiła liczne sukcesy, największym było zdobycie wicemistrzostwa Polski przez Waldemara Matylę. Niestety drużyna tenisa stołowego przetrwała tylko kilka lat.

W 2004 r. drużyna Stelli Luboń pod wodzą znanego z Lecha Poznań trenera Teodora Napierały wywalczyła pierwszy historyczny awans do klasy okręgowej. Funkcję prezesa w tym czasie sprawował w klubie Jerzy Kołodziej.

Kolejne lata zespół Stelli przeplatał słabymi sezonami z dobrymi. W 2009 r. prezesem klubu została Teresa Goździewska, a trenerem Marek Wiórek. Wówczas Stella występowała w klasie A, by rok później ponownie awansować do klasy okręgowej. Ciekawostką jest fakt, że w zespole z Lubonia występował były reprezentant Polski Krzysztof Piskuła. W kolejnych latach trenerami byli Piotr Dominiczak, Krzysztof Pancewicz, Bartosz Majchrzak, Damian Zieniuch. W 2013 r. roku z funkcji prezesa zrezygnowała Teresa Goździewska, a nowym „sternikiem” w klubie został Dawid Paprocki.

Dwa lata później zespół ponownie spadł do klasy A, a trenerem zespołu został Sebastian Kleiber. W 2018 r. odbyły się wybory do zarządu TMS Stella Luboń – prezesem został wybrany Szymon Dorna, wiceprezesem Robert Twardowski, a skarbnikiem Marcin Mroczyński. Jak się później okazało był to przełomowy rok w rozwoju klubu. Za namową jednego z zawodników do drużyny trafiają Jakub Solarek oraz ikona Warty Poznań Alain Ngamayama. Klub pozyskał także Dariusza Wróblewskiego, byłego reprezentanta Polski drużyn młodzieżowych. Efektem tych wzmocnień był awans do klasy okręgowej z rekordowym bilansem 153 bramek strzelonych i tylko 14 bramek straconych. Sezon 2019/2020 był równie udany, bowiem w lidze zespół Stelli zajął czołową lokatę, rywalizując jednocześnie w rozgrywkach Pucharu Polski z bardzo dobrym skutkiem – pokonując kolejnych rywali i docierając do samego finału. W finale przeciwnikiem Stelli była drużyna Huraganu Pobiedziska, na co dzień występująca w wyższej klasie rozgrywkowej niż drużyna lubonian. Mecz finałowy odbył się 11 listopada 2019 r. w Pobiedziskach, gdzie po bramkach Marcina Ogrodowczyka i dwóch trafieniach Alaina Ngamayamy Stella wygrała Finał Pucharu Polski strefy poznańskiej 3:1, będąc drużyną zdecydowanie lepszą. Był to historyczny sukces klubu. Na uwagę zasługuję również fakt, że zarząd klubu zorganizował wyjazd kibiców autokarami, wyposażając wszystkich w klubowe szaliki. Jak się okazało około 200 kibiców mogło wspierać dopingiem swoich ulubieńców. W kolejnej rundzie Pucharu Polski zespół Stelli pokonał Wartę Międzychód 2:0. Przygodę z pucharem tej edycji lubońska drużyna zakończyła dopiero przegrywając z Sokołem Kleczew – czołową drużyną trzeciej ligi. Gdy drużyna szykowała się do rundy rewanżowej, by walczyć o awans do V ligi, wydarzyło się coś, czego nikt nie mógł się spodziewać. Wybuchła bowiem pandemia groźnego wirusa COVID-19, rozgrywki zostały wstrzymane, a ciągle pogarszająca się sytuacja pandemiczna spowodowała, że piłkarska centrala postanowiła zakończyć rozgrywki, utrzymując miejsca w tabeli po rundzie jesiennej. Okazało się, że drużyna Stelli zajęła miejsce dające awans do wyższej klasy rozgrywkowej – upragniony i historyczny awans do V ligi stał się faktem. Celem w sezonie 2020/2021 było zajęcie jak najlepszej pozycji w lidze oraz obrona Pucharu Polski zdobytego rok wcześniej. Mimo że pandemia trwała nadal, mecze można było rozgrywać, zachowując warunki reżimu sanitarnego, lecz bez udziału publiczności. W tych dziwnych okolicznościach, przy pustych trybunach drużyna Stelli ze zmiennym szczęściem rozgrywała mecze o mistrzostwo. Natomiast w Pucharze Polski drużyna Stelli kroczyła od zwycięstwa do zwycięstwa, dochodząc po raz drugi z rzędu do finału, w którym zmierzyła się z drużyną Błękitnych Wronki. Mecz finałowy rozegrano 11 listopada 2020 r. w Luboniu. Niestety ze względów epidemiologicznych mecz rozgrywany był bez udziału publiczności, która bardzo licznie przybyła w okolice stadionu przy ul. Szkolnej. Po bardzo emocjonującym meczu gospodarze piłkarze Stelli Luboń pokonali drużynę z Wronek 4:2, tym samym zdobywając drugi raz z rzędu Puchar Polski strefy poznańskiej.

Sezon 2021/2022 to sezon pełen wyzwań, gdyż grę w pierwszym zespole zakończyli doświadczeni zawodnicy. Zespół został mocno odmłodzony i pokazał duży potencjał, co daje dobry prognostyk na przyszłość. Obowiązująca zasada i hasło w klubie to: młodzież to przyszłość Stelli.

Czas na odznaczenia

Podczas uroczystych obchodów 100-lecia klubu odznaczenia Polskiego Związku Piłki Nożnej, które wręczał Arkadiusz Hirsch – Przewodniczący Komisji ds. Odznaczeń  przy Wielkopolskim Związku Piłki Nożnej otrzymali: Paweł Kotliński (odznaka złota) oraz Robert Szynka, Marek Ratajski, Sebastian Kleiber i Robert Twardowski (odznaki brązowe). 

Odznaczenia Wielkopolskiego Związku Piłki Nożnej, które wręczał Rafał Ratajczak wiceprezes Wielkopolskiego Związku Piłki Nożnej otrzymali: Maciej Pietrykowski, Daniel Smulkowski i Robert Lisiecki (złote), natomiast Roman Kaźmierczak, Marek Ziemkowski, Robert Leśniak i Maciej Twardowski (srebrne).

Jedenastka 100-lecia TMS Stelli Luboń:

Marek Filipiak (bramkarz), Marek Wiórek, Mariusz Ciesielski, Robert Lisiecki, Marcin Mroczyński (obrońcy), Łukasz Różański, Jakub Solarek, Robert Twardowski, Robert Szynka (pomocnicy), Sławomir Kleiber, Alain Ngamayama (napastnicy).

Trenerem stulecia został ogłoszony Sebastian Kleiber.

Specjalne wyróżnienie od gościa, jakim był syn Kazimierza Górskiego – Dariusz otrzymał wiceprezes Stelli – Robert Twardowski.

Na podstawie informacji uzyskanych od wiceprezesa Stelli – Roberta Twardowskiego opracował Władysław Szczepaniak.

Podziękowania

Zarząd TMS Stella Luboń składa serdeczne podziękowania wszystkim uczestnikom, sponsorom uroczystej gali z okazji 100-lecia powstania klubu: Miastu Luboń, Cukierni Smaczne Torty Krzyżańscy, Solarium Malibu, Firmom Vemat, Kom-Lub, Pralnia-Luboń, Enea S.A oraz LOSiR-owi i Hotelewi Max. Dziękuje także osobom prywatnym, które wsparły wspaniały jubileusz. Wielkie podziękowania dla Macieja Splisgarta za oprawę medialną i graficzną gali, dla Łukasza Budzyńskiego za realizację filmu pokazującego historię klubu oraz dla Tadeusza Mroczyńskiego za pomoc przy organizacji imprezy.

Szczególne słowa uznania i podziękowania należą się wiceprezesowi TMS Stelli Luboń – Robertowi Twardowskiemu za profesjonalną organizację i duży trud włożony w zbieranie wszelkich materiałów związanych z historią klubu. Robert jest to człowiek oddany swojemu klubowi, a poświęcony przez niego czas przełożył się na zorganizowanie przepięknej gali 100-lecia klubu, która na długo pozostanie w pamięci wszystkich kibiców i sympatyków TMS Stelli Luboń. Za te wszystkie zdolności organizacyjne, cechy charakteru oraz umiejętności i wiedzę piłkarską jest niezwykle szanowany w klubie. Jeżeli przedstawiciele różnych firm zechcą współpracować z klubem, to może to zaowocować stworzeniem mocnej i dobrze zorganizowanej Stelli.

  Drużyna Stelli Żabikowo z działaczami, zdjęcie z 1938 r.   fot. Zb. TMS Stella

Drużyna Stelli na boisku, które było zlokalizowane na żabikowskim rynku (dzisiejszy pl. Edmunda Bojanowskiego), zdjęcie z 1932 r.   fot. Zb. TMS Stella

Stellowcy na rynku żabikowskim   fot. Zb. TMS Stella

 

Drużyna Stelli (miejsce nieznane)   fot. Zb. TMS Stella

Drużyna Stelli w 1931 r.   fot. Zb. TMS Stella

Podczas odbierania Medalu „Zasłużony dla Miasta Luboń” dla klubu, na gali Siewca 2021 r. Od lewej Szymon Dorna, Robert Twardowski i Marcin Mroczyński fot. Krzysztof Krause

 

Jedenastka 100-lecia TMS Stella Luboń, od lewej: August Krawiec (wręczający nagrody), Mariusz Ciesielski, Marek Wiórek, Mateusz Filipiak (odbierał nagrodę za ojca Marka Filipiaka), Sebastian Kleiber (trener 100-lecia), Łukasz Różański, Robert Szynka, Robert Lisiecki, Robert Twardowski, Sławomir Kleiber, Jakub Solarek, Alain Ngamayama, Marcin Mroczyński   fot. Krzysztof Krause

Syn Kazimierza Górskiego – Dariusz (z prawej) wręczył pamiątkę rodzinną zasłużonemu działaczowi Stelli – Robertowi Twardowskiemu   fot. Krzysztof Krause

Podczas wręczania odznaczeń WZPN, od lewej Rafał Ratajczak, Maciej Pietrykowski, Daniel Smulkowski, Robert Lisiecki, Roman Kaźmierczak, Marek Ziemkowski, Robert Leśniak i Maciej Twardowski   fot. Krzysztof Krause

Prezes Lubońskiego Klubu Sportowego – Roman Winkel (z prawej) wręcza okolicznościowy grawerton przedstawicielom Stelli   fot. Krzysztof Krause