Jubileusz Szóstki i Siódemki

Harcerze 7. Lubońskiej Drużyny Harcerzy (LDH) im. Jana Karola Chodkiewicza i 6. LDH im. Marii Konopnickiej – 90 lat w służbie Bogu, Polsce i bliźniemu.

Jubileusz przypadł w marcu tego roku. Rocznicę tę uczcił działający w naszym mieście od 33 lat Harcerski Krąg Seniorów 7. LDH im. Jana Karola Chodkiewicza. Najpierw we wtorek, 21 marca w kościele pw. Świętego Jana Bosko odbyła się okolicznościowa Msza święta z udziałem harcerzy, seniorów i ich sympatyków. Odśpiewano Modlitwę Harcerską – „O Panie Boże Ojcze nasz. W opiece Swej nas miej. Harcerskich serc Ty drgnienia znasz Nam pomóc zawsze chciej…”. Uroczyste nabożeństwo odprawił wikariusz – ks. Tomasz Rogoziński, który już na wstępie nawiązał do powstania lubońskich drużyn. Na zakończenie liturgii wszyscy jej uczestnicy udali się przed pamiątkową tablicę pod chórem, ufundowaną przez harcerzy.

Obchody kontynuowano w czwartek, 23 marca w sali Spółdzielni Mieszkaniowej „Lubonianka” przy ul. Żabikowskiej. W okolicznościowej zbiórce udział wzięli: Zastępca Burmistrza Miasta Luboń – Dorota Franek, harcerze, seniorzy i ich sympatycy. Gospodarzami zbiórki byli seniorki i seniorzy obu lubońskich drużyn. Seniorki przygotowały słodki poczęstunek, a wszyscy korzystając z unikatowych śpiewników Siódemki śpiewali wraz z seniorami ich piosenki i pieśni – wspomnienia wspaniałych harcerskich przygód z lat ich młodości. Do śpiewaczych popisów harcerzy jak zwykle akompaniował na gitarze druh Tadeusz Bielawski. Uroczystość zakończono tradycyjnie – w harcerskim kręgu – pieśnią na pożegnanie.

Paweł Wolniewicz

 

Dlaczego świętujemy obchody jubileuszy?

Wspomnienia, które nie są zapisane, są ulotne i dość łatwo o nich zapomnieć. Te zapisane zostają jako ślad naszej działalności i naszych przeżyć. Dlaczego świętujemy obchody jubileuszy? Nasz jubileusz ma charakter upamiętnienia wydarzeń, powstania i trwania 6. i 7. LDH od 1933 roku. O obchodach dwóch jubileuszy nie ma żadnych zapisanych wspomnień, ponieważ ich chyba nie obchodzono. Wypadały w trudnych dla harcerstwa czasach. 25-lecie 6. Lubońskiej Drużyny Harcerek i 7. Lubońskiej Drużyny Harcerzy przypadał na rok 1958. Również 50-lecie wypadło na trudny rok 1983.

1 marca 1987 roku z inicjatywy phm. Aleksandry Lorenc reaktywowano działalność 7. Drużyny Harcerskiej im. Karola Chodkiewicza. Aleksandra prowadziła ją przez kilka lat. W lipcu 1987 roku zorganizowano obóz w Biedrusku. W tym samym roku odbyły się obietnice zuchowe i przyrzeczenie harcerskie. Rok później zorganizowano obóz w Prądniku. Drużyna brała udział w różnych biwakach, złazach, wycieczkach i zimowiskach. Drużynowymi w tym okresie byli: Aleksandra Lorenc, Lidia Adamczak, Mariola Nowacka, Maciej Gronek, Jolanta Wilczak, Patrycja Plenk. Na skutek zmian w strukturach ZHP i braku drużynowych działalność 7. LDH została zawieszona.

W opracowanej przez hm. Eugeniusza Kubackiego publikacji „O harcerstwie lubońskim (ZHP) w latach 1932-1975” jest wzmianka, że w latach 1957-1958 drużynową 6. Lubońskiej Drużyny Harcerek była dh. Krystyna Wojciechowska. Drużynowymi od roku 1956 byli druhowie Eugeniusz Kubacki, Piotr Kubasik, Stanisław Tamborski, Leon Konieczny, Eugeniusz Syldorf, Piotr Andrysiak, Marek Baranowski, Izabela Szczepaniak, Aleksandra Lorenc, Mirela Nowacka, Maciej Gronek, Jolanta Wilczak, Tadeusz Karolczak. Do 7. LDH należał w latach 1945-1948 także dh Andrzej Wituski późniejszy prezydent miasta Poznania oraz dyrektor Towarzystwa Muzycznego im. Henryka Wieniawskiego.

W roku 1990 z inicjatywy hm. Eugeniusza Kubackiego rozkazem komendantki Hufca Luboń phm. Aleksandry Lorenc rozpoczął działalność Harcerski Krąg Seniorów 7. Lubońskiej Drużyny Harcerzy im. Karola Chodkiewicza, który obecnie nosi nazwę Krąg Starszyzny Harcerskiej Seniorów „Siódemiacy” im. Karola Chodkiewicza w Luboniu i posiada sztandar 7. LDH.

Z inicjatywy hm. Eugeniusza Kubackiego w 1993 roku zorganizowano obchody 60-lecia powstania 6. i 7. lubońskiej drużyny harcerek i harcerzy. W latach 1998-2013, co pięć lat uroczyście obchodzono kolejne jubileusze. Bardziej szczegółowe informacje o działalności drużyn harcerskich i Harcerskiego Kręgu Seniorów oraz wspomnienia harcerek i harcerzy zawarte są w jednodniówkach wydawanych z okazji jubileuszy i Rysie historycznym z lat 1932-1975. Z okazji 70-lecia wydano specjalny pamiątkowy znaczek, a na 80-lecie tkaninową plakietkę. Z kolei na 75-lecie ufundowano pamiątkową tablicę, która znajduje się w kościele pw. św. Jana Bosko w Luboniu. Od wielu lat odbywają się comiesięczne zbiórki w salce Spółdzielni Mieszkaniowej w Luboniu oraz coroczne biwaki u dh. Stanisława Bielawskiego w Starołęce, który podtrzymując rodzinną tradycję, jest sztandarowym pocztu (wcześniej przez wiele lat sztandarowym pocztu był starszy brat Stanisława – śp. druh Eugeniusz). Zbiórki prowadzi najstarszy stażem i wiekiem hm. Eugeniusz Kubacki, natomiast muzykiem harcerskim akompaniującym na gitarze podczas śpiewów nie tylko przy ognisku jest dh Tadeusz Bielawski.

W ostatnich dwóch latach z powodu panującej pandemii i związanym z nią reżimem sanitarnym nastąpiła przerwa w zbiórkach i biwakach. W okresie ostatnich 10 lat na wieczną wartę odeszli druhowie: Stefania i Edward Mellerowie, Kazimierz Tamborski, Kazimierz Kostera, Eugeniusz Bielawski, Tadeusz Klemczak, Teresa Pabich. W marcu 2022 r. ze względu na wiek zrezygnował z prowadzenia kręgu hm. Eugeniusz Kubacki. Dalszej pracy i prowadzenia kręgu podjęła się hm. Aleksandra Lorenc. Eugeniusz Kubacki do harcerstwa wstąpił we wrześniu 1937 r. W ciągu 85 lat od zucha do harcmistrza przeszedł przez wszystkie stopnie harcerskiej drabiny. Za ofiarną pracę na rzecz harcerskiej młodzieży przed trzema laty otrzymał Złoty Krzyż Zasługi. Brać harcerska dziękuje mu za długoletnią pracę.

A jak kiedyś wyglądał harcerski mundur? Otóż harcerze nosili na głowie rogatywki z lilijką, czarne, sznurowane buty, białe podkolanówki, krótkie spodnie, bluzę z liczbą 7 na pagonach. Pod kołnierzem niebieską chustę, na rękawach znaczki zdobytych sprawności oraz herb i nazwę miasta z prawej strony bluzy Harcerski Krzyż. Mundur przepasany był czarnym paskiem z zawieszoną na nim finką. Z kolei harcerki ubrane były w szare mundury zapinane z przodu, na pagonach widniała liczba 6, na głowie beret koloru czarnego z lilijką, po prawej stronie harcerski krzyż, czarne buty, białe skarpety, czarny pasek, chustę koloru zielonego. Na rękawach, podobnie jak u harcerzy, umieszczały sprawności, herb i nazwę miasta. O stopniach harcerskich mówił zawieszony na prawym ramieniu sznur.

W marcu obchodziliśmy 90 lat istnienia naszych drużyn. Czas szybko biegnie. Do 100-lecia zostało tylko 10 okrążeń ziemi wokół słońca – tak niewiele, a jednak tak dużo. Przez 10 lat może wydarzyć się wiele. Może przez te 10 lat odbuduje się i powstanie w Starym Luboniu drużyna harcerska, która nas zastąpi. Tego na 90-lecie życzy Starszyzna Harcerska. Czuwaj!

dh Tadeusz Bielawski